Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(od brzegu)

  • 1 pierwszy z brzegu

    1) пе́рвый с кра́ю
    2) пе́рвый попа́вшийся

    Słownik polsko-rosyjski > pierwszy z brzegu

  • 2 brzeg

    сущ.
    • берег
    • борт
    • взморье
    • грань
    • каемка
    • кайма
    • кант
    • каёмка
    • край
    • кромка
    • лезвие
    • межа
    • наклон
    • ободок
    • обрез
    • окаймление
    • опушка
    • острие
    • остриё
    • побережье
    • ребро
    • склон
    * * *
    ♂, Р. \brzegu 1. берег;

    nad \brzegiem rzeki на берегу реки;

    2. край;

    nad \brzegiem przepaści на краю пропасти; usiąść na \brzegu fotela присесть на краешек кресла; pełny po \brzegi полный до краёв; sala wypełniona po \brzegi переполненный (битком набитый) зал;

    3. обрез (книги);

    książka ze złoconymi \brzegami книга с золотым обрезом;

    ● pierwszy z \brzegu а) первый с краю; б) первый попавшийся
    +

    2. skraj, krawędź

    * * *
    м, Р brzegu
    1) бе́рег

    nad brzegiem rzeki — на берегу́ реки́

    nad brzegiem przepaści — на краю́ про́пасти

    usiąść na brzegu fotela — присе́сть на кра́ешек кре́сла

    pełny po brzegi — по́лный до краёв

    sala wypełniona po brzegi — перепо́лненный (битко́м наби́тый) зал

    3) обре́з ( книги)

    książka ze złoconymi brzegami — кни́га с золоты́м обре́зом

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > brzeg

  • 3 odpłynąć

    odpłyn|ąć
    сов. 1. отплыть; уплыть;

    \odpłynąć daleko od brzegu отплыть далеко от берега; \odpłynąć w rejs уйти в рейс;

    2. (odbić od brzegu) отчалить;
    3. (о cieczach) стечь, сбежать; 4. перен. улететь, унестись;

    ● krew \odpłynąćęła кровь отлила (от лица), краска сбежала (с лица);

    ktoś \odpłynąćąl шутл. кто-л.
    ушёл (смотался)
    +

    3. ściec, spłynąć, ujść 4. ulecieć

    * * *
    сов.
    1) отплы́ть; уплы́ть

    odpłynąć daleko od brzegu — отплы́ть далеко́ от бе́рега

    odpłynąć w rejs — уйти́ в рейс

    2) ( odbić od brzegu) отча́лить
    3) ( o cieczach) стечь, сбежа́ть
    4) перен. улете́ть, унести́сь
    - ktoś odpłynął
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odpłynąć

  • 4 dobić

    1) (dotrzeć) добраться
    2) (do brzegu) подчалить
    3) przen. pot. dobić (wykończyć) разг. добить (доконать)
    rozbić добить (разбить до конца)
    * * *
    dobi|ć
    \dobićty сов. 1. добить;

    \dobić wroga добить врага; ta wiadomość go \dobićła перен. это известие его доконало;

    2. добраться;

    \dobić do brzegu пристать к берегу; \dobić do celu достичь цели;

    3. полигр. допечатать, отпечатать дополнительно;
    ● \dobić targu (umowy) сторговаться, договориться
    +

    2. dotrzeć;

    przybić 3. dodrukować
    * * *
    dobity сов.
    1) доби́ть

    dobić wroga — доби́ть врага́

    ta wiadomość go dobiłaперен. э́то изве́стие его́ докона́ло

    2) добра́ться

    dobić do brzegu — приста́ть к бе́регу

    dobić do celu — дости́чь це́ли

    3) полигр. допеча́тать, отпеча́тать дополни́тельно
    - dobić umowy
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dobić

  • 5 odbić

    глаг.
    • брать
    * * *
    1) (dać obraz) отразить (воспроизвести изображение)
    2) odbić (od brzegu) отчалить
    3) odbić (odcisnąć) оттиснуть, набить
    4) odbić (wynagrodzić sobie) возместить
    5) pot. odbić (skopiować) скопировать, отксерокопировать, разг. отксерить
    6) odbić (pozostałe znaczenia) отбить (другие значения)
    wybić (np. takt) отбить (обозначить ударами)
    odebrać (np. ochotę) разг. отбить (удалить, уничтожить)
    * * *
    odbi|ć
    \odbićty сов. 1. отразить;

    \odbić światło отразить свет; \odbić cios отразить удар;

    2. отбить;

    \odbić kawałek muru отбить кусок стены; \odbić piłkę отбить мяч; \odbić jeńców отбить пленных;

    3. (od brzegu) отчалить; отвалить;
    4. (coś przybitego) отколотить, отбить; 5. (tekst) отпечатать; напечатать; 6. (wzór na tkaninie) набить; ● \odbić żonę, męża komuś отбить жену, мужа у кого-л.; \odbić sobie coś na kimś отыграться на ком-л.
    * * *
    odbity сов.
    1) отрази́ть

    odbić światło — отрази́ть свет

    odbić cios — отрази́ть уда́р

    2) отби́ть

    odbić kawałek muru — отби́ть кусо́к стены́

    odbić piłkę — отби́ть мяч

    odbić jeńców — отби́ть пле́нных

    3) ( od brzegu) отча́лить; отвали́ть
    4) ( coś przybitego) отколоти́ть, отби́ть
    5) ( tekst) отпеча́тать; напеча́тать
    6) ( wzór na tkaninie) наби́ть
    - męża komuś
    - odbić sobie coś na kimś

    Słownik polsko-rosyjski > odbić

  • 6 dociągnąć

    dociągn|ąć
    \dociągnąćięty сов. 1. дотянуть;

    \dociągnąć łódź do brzegu дотянуть лодку до берега; \dociągnąć do emerytury дотянуть до пенсии; ledwo do zimy \dociągnąćie он с трудом дотянет до зимы;

    2. добраться;
    ● \dociągnąć do końca довести до конца, закончить
    +

    2. dotrzeć

    * * *
    dociągnięty сов.
    1) дотяну́ть

    dociągnąć łódź do brzegu — дотяну́ть ло́дку до бе́рега

    dociągnąć do emerytury — дотяну́ть до пе́нсии

    ledwo do zimy dociągnie — он с трудо́м дотя́нет до зимы́

    2) добра́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dociągnąć

  • 7 pierwszy

    pierw|szy
    \pierwszysi 1. первый;

    \pierwszysze kroki первые шаги; \pierwszysza osoba грам. первое лицо; liczby \pierwszysze мат. простые числа; na \pierwszy rzut oka на первый взгляд; \pierwszy na świecie первый в мире; po raz \pierwszy впервые;

    2. \pierwszyszy первое (число);

    do \pierwszyszego włącznie по первое (число) включительно; па \pierwszyszego marca к первому марта;

    3. \pierwszysza час (дня, ночи);

    na \pierwszyszą к часу; о \pierwszyszej в час; pięć po \pierwszyszej пять минут второго; za dziesięć \pierwszysza без десяти час;

    4. \pierwszysze первое (блюдо);

    ● \pierwszy lepszy первый встречный, любой; \pierwszy z brzegu первый попавшийся; nie \pierwszyszej czystości не первой свежести; \pierwszysze koty za płoty погов. первый блин комом

    * * *
    1) пе́рвый

    pierwsze kroki — пе́рвые шаги́

    pierwsza osobaграм. пе́рвое лицо́

    liczby pierwszeмат. просты́е чи́сла

    na pierwszy rzut oka — на пе́рвый взгляд

    pierwszy na świecie — пе́рвый в ми́ре

    po raz pierwszy — впервы́е

    2) pierwszy м пе́рвое (число́)

    do pierwszego włącznie — по пе́рвое (число́) включи́тельно

    na pierwszego marca — к пе́рвому ма́рта

    3) pierwsza ж час m (дня, но́чи)

    na pierwszą — к ча́су

    pięć po pierwszej — пять мину́т второ́го

    za dziesięć pierwsza — без десяти́ час

    4) pierwsze с пе́рвое (блю́до)
    - pierwsze koty za płoty

    Słownik polsko-rosyjski > pierwszy

  • 8 przystać

    глаг.
    • пристать
    * * *
    1) (zatrzymać się) остановиться
    2) przystać (zgodzić się) принять, согласиться
    3) przystać (przyłączyć się) пристать (присоединиться)
    przyczepić się, przylepić się, przywrzeć пристать (прилипнуть)
    przybić (do brzegu) пристать (причалить)
    pot. przyczepić się разг. пристать (начать надоедать)
    * * *
    przyst|ać
    %1, \przystaćanę, \przystaćanie, \przystaćań, \przystaćał сов. 1. do czego пристать, прилипнуть, прильнуть к чему;
    2. па со согласиться на что, принять что; 3. do kogo-czego присоединиться, примкнуть к ко-му-чему
    +

    1. przywrzeć 2. zaakceptować, zgodzić się 3. przyłączyć się

    jak \przystaćało (\przystaćoi) na kogoś, komuś как подобает кому-л.
    * * *
    I przystanę, przystanie, przystań, przystał сов.
    1) do czego приста́ть, прили́пнуть, прильну́ть к чему
    2) na co согласи́ться на что, приня́ть что
    3) do kogo-czego присоедини́ться, примкну́ть к кому-чему
    Syn:
    II przystoi несов. - jak przystoi na kogoś, komuś

    Słownik polsko-rosyjski > przystać

  • 9 przystawać

    глаг.
    • примыкать
    • следовать
    * * *
    1) (zatrzymywać się) останавливаться
    2) przystawać (zgadzać się) принимать, соглашаться
    3) przystawać (przyłączać się) приставать (присоединяться)
    przyczepiać się, przylepiać się, przywierać приставать (прилипать)
    przybijać (do brzegu) приставать (причаливать)
    pot. czepiać się разг. приставать (надоедать)
    posp. dobierać się (domagać się kogoś) разг. приставать (настойчиво клеиться)
    * * *
    %1 несов. 1. do czego приставать, прилипать к чему;
    2. па со соглашаться на что, с чем, принимать что; 3. do kogo-czego присоединяться, примыкать к кому-чему
    +

    1. przywierać 2. akceptować 3. przyłączać się

    * * *
    I несов.
    1) do czego пристава́ть, прилипа́ть к чему
    2) na co соглаша́ться на что, с чем, принима́ть что
    3) do kogo-czego присоединя́ться, примыка́ть к кому-чему
    Syn:
    II несов.
    приостана́вливаться ( во время движения)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przystawać

  • 10 umocnienie

    n inż. крепление, укрепление umocnienie brzegu (rzeki) inż. укрепление берега

    Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > umocnienie

См. также в других словарях:

  • Na Brzegu — (Щирк,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Beskidzka 31, 43 370 Щирк, Польша …   Каталог отелей

  • Na brzegu rzeki — is a poetry collection by Czesław Miłosz. It was first published in 1994. This article related to a poem is a stub. You can help Wikipedia by expanding it …   Wikipedia

  • pierwszy z brzegu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pierwszy lepszy. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brzeg — m III, D. u, N. brzeggiem; lm M. i «skraj, krawędź, granica czego» a) «o krawędzi ścian przedmiotów» Brzeg fotela, kapelusza, miednicy, stołu. Książka o złoconych brzegach. Tkanina z wystrzępionymi brzegami. Naczynie napełnione po brzegi. Płyn… …   Słownik języka polskiego

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • Breakout (band) — Infobox musical artist Name = Breakout zdjęcie = wielkość zdjęcia = Background = group or band opis zdjęcia = imię nazwisko = pseudonim = data urodzenia = Years active = 1968 ndash; 1982 Origin = flag|POL data śmierci = miejsce śmierci =… …   Wikipedia

  • Налепа, Тадеуш — Тадеуш Налепа Tadeusz Nalepa …   Википедия

  • pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… …   Słownik frazeologiczny

  • rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

  • dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …   Słownik języka polskiego

  • głębia — ż I, DCMs. głębiabi; lm D. głębiabi 1. «głębokie miejsce w jakimś zbiorniku wodnym, mające dużą odległość powierzchni wody od dna; poetycko: głęboki zbiornik wodny, wody głębokiej rzeki, jeziora itp.; głębina» Kilkunastometrowa głębia. Głębia… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»